മലയാള പാട്ടുകളെ മംഗ്ലീഷ് വല്ക്കരിക്കുന്ന ഒരു ഹോബി എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ചുകാലം മുമ്പുവരെയും ആ ഏര്പ്പാട് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇപ്പോഴില്ല. നിര്ത്തിയതാണ്. അല്ല, നിര്ത്തിച്ചതാണെന്ന് വേണമെങ്കില് പറയാം. അതിന് തക്കതായ ഒരു സംഭവം ജീവിതത്തിലുണ്ടായി.
കുറച്ചു വര്ഷം മുമ്പാണ്. വടക്കുന്നാഥന്റെ ഷൂട്ടിംഗ് നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഹരിദ്വാറാണ് ലൊക്കേഷന്.
അന്നത്തെ ഷൂട്ടിംഗ് കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും റൂമിലെത്തി. വലിയ സൗകര്യങ്ങളൊന്നുമില്ലാത്ത ഒരു ആശ്രമത്തിന്റെ ഗസ്റ്റ് ഹൗസിലാണ് താമസം. വൈകുന്നേരങ്ങളില് എല്ലാവരും ഒത്തുകൂടുന്ന പതിവുണ്ട്. മിക്കവാറും ലാലേട്ടന്റെ റൂമിലായിരിക്കും. വെടിവെട്ടങ്ങള് പറഞ്ഞിരിക്കയായിരുന്നു. ഇതിനിടയിലാണ് ഞാനൊരു പാട്ട് പാടിയത്. പാട്ട് കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള് ആസ്വദിച്ച മട്ടിലാണ് ഗിരീഷ് പുത്തഞ്ചേരിയെ കണ്ടത്. പെട്ടെന്ന് പുള്ളിക്കാരന്റെ മട്ടും ഭാവവും മാറി. എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടാന് തുടങ്ങി ‘നിനക്ക് അക്ഷരം അറിയാമോടാ…’ എന്ന് ആക്രോശിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം എനിക്ക് വായിക്കാന് തന്ന എ.പി.ജെ. അബ്ദുള് കലാമിന്റെ പുസ്തകവും തിരികെ വാങ്ങി മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി.
അദ്ദേഹം ദേഷ്യപ്പെടാന് കാരണമുണ്ട്. ഞാന് പാടിയത് ഗിരീഷ് തന്നെ എഴുതിയ ബാലേട്ടനിലെ പ്രശസ്തമായ ആ ഗാനമാണ്. ‘ഇന്നലെ എന്റെ നെഞ്ചിലെ കുഞ്ഞു മണ്വിളക്കൂതിയില്ലേ…’ എന്ന് തുടങ്ങുന്ന ഗാനം. പക്ഷേ ഞാന് മംഗ്ലീഷിലാണ് പാടിയത്. ‘യെസ്റ്റര്ഡേ എന്റെ ചെസ്റ്റിലെ സ്മാള് സോയില് ലാമ്പ് ഊതിയില്ലേ…’ ആ പാട്ടിനെ വൈകൃതമാക്കിയതിന്റെ ദേഷ്യമാണ് അന്ന് ഗിരീഷ് പുത്തഞ്ചേരി പ്രകടിപ്പിച്ചത്. അതിന്റെ പേരില് പിണങ്ങിയിറങ്ങിയെങ്കിലും പിറ്റേന്ന് അങ്ങനെയൊരു സംഭവം നടന്ന ഭാവംപോലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പതിവുപോലെ സൗഹൃദത്തോടെ പെരുമാറി.
പക്ഷേ അന്നത്തെ സംഭവത്തോടെ പാട്ടുകളെ മംഗ്ലീഷ് വല്ക്കരിക്കുന്നത് ഞാന് നിര്ത്തി. ബിജുമേനോന് പറഞ്ഞു.
കാന് ചാനലിന് അനുവദിച്ച പ്രത്യേകം അഭിമുഖത്തിലാണ് ബിജുമേനോന് ഈ സംഭവം ഓര്ത്തെടുത്ത് പറഞ്ഞത്.
ബിജുമേനോനുമായുള്ള അഭിമുഖത്തിന്റെ പൂര്ണ്ണരൂപം കാണാം:
Recent Comments