സിനിമയിലേയ്ക്ക് വരുവാന്‍ കാരണം മോഹന്‍ലാലിനോടുള്ള കടുത്ത ഇഷ്ടമായിരുന്നു. അതിന് വഴിയൊരുക്കിയത് 1988ല്‍ പ്രിയന്‍സാര്‍ സംവിധാനം ചെയ്ത ‘ചിത്രം’ എന്ന സിനിമയാണ്. അതില്‍ മോഹന്‍ലാല്‍ സോമന്‍ ചേട്ടനോട് പറയുന്ന ഒരു ഡയലോഗ് ഉണ്ട്, ‘എന്നെ കൊല്ലാതിരിക്കാന്‍ പറ്റുമോ’. ആ ഒരൊറ്റ ഡയലോഗ് എന്നെ വല്ലാതെ സ്വാധീനിച്ചു. ട്രിവാന്‍ഡ്രം അജന്ത തിയേറ്ററിലായിരുന്നു ഞാനാ സിനിമ കണ്ടത്. പിന്നീട് ലീവിന് ശേഷം തിരികെപ്പോയി. അതുകഴിഞ്ഞ് നാട്ടില്‍ എത്തുന്നത് 6 മാസത്തിന് ശേഷമാണ്. അപ്പോഴും അജന്തതിയേറ്ററില്‍ ‘ചിത്രം’ കളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പിന്നീട് പലതവണ ആ സിനിമ കണ്ടു. അതിനുശേഷമാണ് മോഹന്‍ലാലിനെ ഒന്ന് കാണണം, സംസാരിക്കണം, പറ്റുമെങ്കില്‍ ഒന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഒരുമ്മകൊടുക്കണം എന്നൊക്കെ ആഗ്രഹിച്ചത്.
മൂന്ന് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം ചെന്നൈ എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ ഭാര്യ അനിതയെ സ്വീകരിക്കാന്‍ പോയപ്പോഴാണ് ആ സംഭവം അരങ്ങേറുന്നത്. ഞങ്ങള്‍ കമാന്‍ഡോസിന് എയര്‍പോര്‍ട്ടിനുള്ളില്‍ പ്രവേശിക്കാനുള്ള അധികാരമുണ്ട്. എന്റെ അരയില്‍ രണ്ട് തോക്കുകളുണ്ട്. എംപി 5 മെഷീന്‍ഗണ്ണും പിടിച്ച് രണ്ട് കമാന്‍ഡോസും ഒപ്പമുണ്ട്. അപ്പോഴാണ് എസ്‌കലേറ്ററിലൂടെ ഒരാള്‍ താഴേയ്ക്ക് വരുന്നത്. അത് മോഹന്‍ലാലായിരുന്നു. അയാള്‍ എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കികൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഒരുപക്ഷെ സിവില്‍ ഡ്രസ്സില്‍ ആയുധധാരികളായ പട്ടാളക്കാരെ കണ്ടതിന്റെ അമ്പരപ്പാകാം. കൂടെ ഭാര്യ സുചിത്ര, അവരുടെ കൈയില്‍ മകന്‍ അപ്പുവും (പ്രണവ്). ഇറങ്ങിവന്ന ലാലിനോട് ജാടകളയാതെ ഞാന്‍ ‘ഹലോ’ പറഞ്ഞു. ഷേക്ക്ഹാന്‍ഡും കൊടുത്തു. ലാല്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തിരിച്ചും ഷേക്ക്ഹാന്‍ഡ് തന്നു. എന്റെ ജാടയും മസിലുപിടുത്തവും കാരണം കൂടുതലൊന്നും സംസാരിക്കാന്‍ പോയില്ല. ഒരുപക്ഷേ സംസാരിച്ചാല്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുമോ എന്ന ആശങ്കയുമുണ്ടായിരുന്നു.
1994. ഞാന്‍ പോര്‍ട്ട്‌ബ്ലെയറില്‍ ആയിരുന്ന സമയം. അവിടെയായിരുന്നു അന്ന് കാലാപാനിയുടെ ഷൂട്ട്. അവിടെ വച്ചാണ് ലാലിന്റെ ഭാര്യാസഹോദരന്‍ സുരേഷ്ബാലാജിയെ പരിചയപ്പെടുന്നത്. അദ്ദേഹം മുഖേനയാണ് ലാലിനെ പരിചയപ്പെടാന്‍ ഇടയായത്. ഒരു വൈകുന്നേരം ഞങ്ങള്‍ ലാലിന്റെ ഗസ്റ്റ് ഹൗ്‌സില്‍ ഒരുമിച്ചുകൂടി. അവിടെവച്ചാണ് സന്തോഷ്ശിവന്‍, പ്രിയദര്‍ശന്‍, പ്രഭു തുടങ്ങിയവരൊക്കെ പരിചയപ്പെടുന്നത്. അതൊരു ആഘോഷംതന്നെയിരുന്നു. അവിടെ വച്ച് ലാലെന്നെ കളിയാക്കുന്നു, തമാശ പറയുന്നു, കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നു. സ്വപ്നതുല്യമായിരുന്നു ആ നിമിഷങ്ങള്‍. ഒടുക്കം എനിക്ക് പോകേണ്ടസമയമായി. ഞാന്‍ ലാലിനോട് ‘പോയിട്ട് വരാം’ എന്ന് പറഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ ലാല്‍ പറഞ്ഞു ‘നാളെ കാലത്ത് നാല് മണിക്ക് ഷൂട്ടിംഗ് ലൊക്കേഷനില്‍ കണ്ടേക്കണം’. എനിക്ക് ഡ്യൂട്ടിയുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ലാല്‍ ഒന്നുകൂടി നിര്‍ബ്ബന്ധിച്ചു. അന്നുതൊട്ടിന്നോളം ആ സൗഹൃദം വളര്‍ന്നിട്ടേയുള്ളൂ.
പിന്നീട് വര്‍ഷങ്ങള്‍ കടന്നുപോയി. പ്രിയേട്ടന്റെ അസിസ്റ്റന്റായി ജോലിചെയ്തു. ഒരുനിമിത്തംപോലെയായിരുന്നു അപ്പു എന്റെ ആദ്യസിനിമയായ പുനര്‍ജനിയില്‍ അഭിനയിപ്പിക്കുന്നത്. കഥാകൃത്ത് രാജേഷ് അയ്മനക്കരയുടെ നിര്‍ദ്ദേശമായിരുന്നു അത്. അന്ന് കുട്ടിയായിരുന്ന അപ്പുവിനോട് ഞാനാണ് കഥപറഞ്ഞു കൊടുത്തത്, കൂടെ സുചിയും (സുചിത്ര മോഹന്‍ലാല്‍) ഉണ്ടായിരുന്നു. ഗ്രാമീണപശ്ചാത്തലത്തില്‍ നടക്കുന്ന കഥ ഷൂട്ട്‌ചെയ്തത് പട്ടാമ്പിയിലായിരുന്നു. ഞാനും എന്റെ കുടുംബവും അപ്പുവിനെ ഇങ്ങോട്ട് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് വരികയായിരുന്നു. എന്റെ വീട്ടിലാണ് അപ്പു താമസിച്ചത്.
പടത്തില്‍ അപ്പുവിന്റെ ഒരു നിര്‍ണായക രംഗമുണ്ട്. അമ്മ മരിച്ചുകഴിഞ്ഞു ചിതയ്ക്കരികില്‍ വരുന്ന രംഗമാണ്. അവനെ ആ ഇമോഷനിലേയ്ക്ക് എത്തിക്കാന്‍വേണ്ടി ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു. ‘നീ സുചിയെ കാണാനാണ് വരുന്നത്. അമ്മയാണ് ഈ കിടക്കുന്നത്.’ ഇത് പറഞ്ഞു തീര്‍ന്നതും അവന്‍ തേങ്ങി കരയാന്‍ തുടങ്ങി. ഒരു തുള്ളി ഗ്ലിസറിനിടാതെ അവന്‍ കരഞ്ഞു. എന്റെയുള്ളിലെ സംവിധായകന്റെ സ്വാര്‍ത്ഥതയായിരുന്നു അവനോട് അങ്ങനെ പറയാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചത്. അതുകൊണ്ട് ആ രംഗം മെച്ചമായി. മികച്ച ബാലതാരത്തിനുള്ള സംസ്ഥാന അവാര്‍ഡും അപ്പുവിന് കിട്ടി.
ഷെരുണ്‍ തോമസ്
അഭിമുഖത്തിന്റെ വീഡിയോ കാണാം:
Recent Comments